ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟΙ ΟΙΚΙΣΜΟΙ-ΜΥΣΤΡΑΣ Mέρος τρίτο

ΕΠΙΚΡΑΤΕΣΤΕΡΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ

1. ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΑ ΦΕΡΟΝΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Τον φέροντα οργανισμό αποτελούν οι πέτρινες τοιχοποιίες. Σε περίπτωση μεγάλου ανοίγματος υπάρχουν και ξύλινα υποστυλώματα για τη στήριξη του πατώματος ή της στέγης.
Η φέρουσα τοιχοποιία κατασκευάζονταν από πέτρες και συνδέονταν με κονίαμα (το λεγόμενο κουρασάνι).
Τα υποστυλώματα κατασκευάζονταν από ξύλο και συνδέονταν είτε με κατάλληλη διαμόρφωση των ξύλων είτε με μεταλλικούς συνδέσμους.
Οι φέρουσες τοιχοποιίες διατάσωνταν σε ορθογωνικά σχήματα και σπάνια σε πιο περίπλοκες διατάξεις. Το πάχος της τοιχοποιίας ποικίλει ανάλογα με το μέγεθος του κτηρίου από 50-80cm. Ενισχύονταν με ξυλοδεσιές περιμετρικά στο ύψος της ποδιάς των ανοιγμάτων και στη βάση της στέγης.

2. ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΦΕΡΟΝΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
Τα οριζόντια φέροντα στοιχεία είναι κυρίως κατασκευασμένα από ξύλο όπως τα πατώματα μεταξύ ορόφων, οι σύνδεσμοι ανά 60-80 στη τοιχοποιία, τα τζινέτια, η βάση στήριξης των στεγών και η δημοιυργία των ανοιγμάτων που θα δεχτουν κουφώματα.

3. ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ ΔΙΑΧΩΡΙΣΤΙΚΑ
Σε περίπτωση διαχωρισμού ενός χώρου σε μικρότερους κατασκευάζονταν τοίχοι από πλέγμα καλαμιών που στηριζόταν σε ξύλινα πλαίσια και εξωτερικά προστατεύονταν με επίχρισμα.
Ονομάζεται μπαγδατί και κατασκευάζεται κυρίως σε ορόφους λόγω μικρού βάρους ή και σε ισόγεια επίπεδα λόγω οικονομίας. Σπανιότερα βρίσκονται διαχωριστικοί εσωτερικοί τοίχοι από πέτρα, και κυρίως σε κτήρια δημοσίου χαρακτήρα ή αρχοντικά.

4. ΣΤΕΓΕΣ
Οι στέγες στην πλειονότητα τους είναι τετράρριχτες και σπανιότερα δίρριχτες. Ο σκελετός τους είναι από ξύλο και χρησιμοποιούνταν είτε ζευκτά είτε με σύστημα κεκλιμένων δοκών. Στηρίζεται στην φέρουσα τοιχοποιία και σπάνια υποστηρίζεται από κάθετα ξύλινα υποστυλώματα. Η επικάλυψη της στέγης γίνεται από κεραμίδια που στηρίζονται σε καλάμια ή σανίδες και πλάκες.

5. ΑΝΟΙΓΜΑΤΑ ΚΟΥΦΩΜΑΤΑ
Τα ανοίγματα κατά κύριο λόγο έχουν μικρό μέγεθος. Για την κατασκευή των ανοιγμάτων χρησιμοποιούνταν δυο τρόποι κυρίως σε δίαφορες παραλλαγές. Είτε με τη χρήση ξύλινου ή σπανιότερα πέτρινου πρεκιού είτε με ανακουφιστικό τόξο. Τα κουφώματα των παραθύρων ξύλινα αρχικά χωρίς τζαμιλίκι αλλά μετά το 1900 έγινε η προσθήκη τζαμιών. Τα σκούρα είναι σπαστά δίφυλλα ή τετράφυλλα. Οι πόρτες ήταν κατά κύριο λόγο ξύλινεςκαρφωτές και σπανιότερα ταμπλάδες

6. ΣΚΑΛΕΣ - ΕΞΩΣΤΕΣ
Σκάλες τοποθετούνταν εξωτερικά και εσωτερικά στα κτίσματα
Η σύνδεση μεταξύ εσωτερικού χώρου και εξωτερικού, συνήθως προς την αυλή γινόταν με πέτρινη σκάλα που στηριζόταν σε διαδοχικές καμάρες. Εσωτερικά υπήρχαν ελαφριές ξύλινες σκάλες για να επικοινωνούν τα επίπεδα μεταξύ τους .
Οι εξώστες κατασκευάζονταν από ξύλο και δεν ξεπερνούσαν σε πλάτος τα 80 εκατοστά εκτός ορισμένων περιπτώσεων που συναντιόνται σε αρχοντικά στα οποία οι εξώστες στηρίζονται σε φέρουσες ξύλινες κατασκευές η σπανιότερα σε πέτρινα υποστυλώματα.

6. ΠΑΘΟΛΟΓΙΑ
Οι φθορές των κτηρίων του οικισμού είναι κυρίως λόγο καιρικών συνθηκών και έλλειψη συντήρισης. Όσο ανφορά τις τοιχοποιίες εντοπίζονται ρωγμές κοντά στα ανοίγματα ή κοντά στις των κάθετων τοίχων, κυρίως λόγο σεισμών. Ακόμα παρατηρούνται μεταμόρφωση των μεταλλικών συνδέσμων και πολλές φορές καταστροφή τους.
Η έλλειψη συντήρησης των στεγών επηρεάζει σημαντικά τη στατική τους ικανότητα. Λόγω των καιρικών συνθηκών (υγρασία, βροχές, χιόνι) τα φέροντα στοιχεία σαπίζουν και οι στέγες υποχωρούν. Η υγρασία επίσης επηρεάζει και άλλα μέρη του κτηρίου όπως τα κουφώματα που σταδιακά παραμορφώνονται και χάνουν τη στεγανότητα τους και οι ξυλοδεσιές.